استاد عبدالله انوار و زندهیاد هادی سودبخش
سدهی گذشته که سدهی تکاپو برای خودباوری و دستیابی به خرد جمعی بود، رخت بر بست و جماعت ایرانی که در حسرت آن آرمانها پای به قرن جدید گذارده بود در حالی سال ۱۴۰۱ را آغاز نمود که امید داشت این سال نوید بخش فردایی بهتر و افقی جدید پیش روی مردم و میهن عزیزمان باشد…
اما و صد افسوس که پس از گذشت حدود یکصد سال از انقلاب مشروطه، مردم همچنان در پی همان خواستهها یعنی مشروطه کردن قدرت حاکمان و نهادینهسازی حقوق اساسی مانند: آزادی فردی، عدالت قضائی و حاکمیت قانون و … هستند و دوباره در کف خیابان به سر میبرند و گویی پس از گذشت بیش از یک قرن نه تنها به آن خواستهها توجه نشده بلکه از جهاتی دیگر نیز حقوقشان مورد تضییع قرار گرفته است.
ضایعهی اسفناک درگذشت خانم مهسا-ژینا امینی در سال گذشته و تاکید بیش از حد حاکمیت بر ظواهر دینی نظیر حجاب اجباری باعث گردید که بغض فرو خورده مردم نسبت به اوضاع نابهنجار کشور سرباز کند.
وضعیت فاجعهبار اقتصادی و افزایش روز افزون تورم، رانتخواری حاکمان و آقازادهها،
افزایش چشمگیر ریاکاری و مداحی و دروغ در جامعه، خاصه مسئولان حکومتی، تقسیم مردم به شهروندان درجه یک و درجه دو، مهندسی انتخابات با اعمال نظارت استصوابی، بیکفایتی و ناکارآمدی مفرط نظام در عرصهی دیپلماسی خارجی و… از اهم مواردی هستند که باعث عمیق و عمیقتر شدن شکاف موجود میان حاکمیت و مردم گردید.
بنیاد محسن هشترودی ضمن تائید و تاکید بر خواستههای مردم در وقایع اخیر، این خواستهها را مبتنی بر آموزههای نظری و عملی مرحوم محسن هشترودی میداند و با تمامی خانوادههای داغدار این حوادث همدردی میکند.
سال گذشته، همچنین سال فقدان دو تن از عزیزان و اعضاء این بنیاد بود که هر دوی آنها سالیان دراز با پروفسور هشترودی محشور بودهاند.
مرحوم هادی سودبخش ، از شاگردان ایشان، که ضمن الگو قراردادن زیست اخلاقی دکتر محسن هشترودی در زندگی خود، خاطرات
عدیدهای نیز از روابط شخصیاش با ایشان در کتب مختلف بیان نموده و به یادگار گذاشته است.
و دیگری استاد عبدالله انوار، صاحب نظر در حوزههای مختلف فکری نظیر ریاضیات، ادبیات، فلسفه، تاریخ، موسیقی و… که این جامعیت فکری باعث شده بود وی را ابن سینای زمانه قلمداد کنند.
او که از پیشکسوتان نسخهشناسی در ایران بود و بالغ بر دو دهه رئیس بخش نسخ خطی کتابخانه ملی ایران بود، دایرهالمعارف و گنجینهای محسوب میشد که بقول سعدی شیرازی:
در انتها ضمن عرض تسلیت به خانوادههای این دو عزیز از دست رفته و جامعه فرهنگیان کشور و اصحاب و یاران بنیاد هشترودی، بر این
باوریم که علیرغم این فقدانها و «از دست دادنها»، باد نوروزی پیامرسان موفقیتهای مردم این سرزمین در آینده خواهد بود.
نوروز ۱۴۰۲ خجسته باد.
«صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید».
(یا دگر مادر گیتی چو تو “انوار” بزاید)